Artist : Linkin Park
Album : One More Night
Label : Warner Music
By : Bo Boat
Rate : ****
แนะนำ/วิจารณ์/แสดงความคิดเห็น
ไม่มีถูก/ไม่มีผิด
ไม่มีเพราะ/ไม่มีไม่เพราะ
อยู่ที่ชอบหรือไม่ชอบเท่านั้น
Album Review คือความคิดเห็นส่วนบุคคล
ทุกอย่างตัดสินด้วยตัวคุณเอง
ยุคต้นๆ 2000 นี่คือวงดนตรีขวัญใจผู้ใหญ่วัยโจ๋ ของยุคนี้ พี่เชสเตอร์ ผู้มีเสียงสครีมมิ่งสุดติ่ง ไมค์ ชิโนดะ แร๊พเพอะ (ออกสำเนียงอเมริกันเล็กน้อย) ผู้ที่ร้องเนื้อร้องแบบบ่นได้เท่ที่สุดคนนึง อาตี๋ โจเซฟ หัง ดีเจ โปรแกรมเมอร์ พ่อบ้านใหญ่ของวง และตัวประกอบที่ไม่น่าจะเป็นตัวประกอบอีก 3 โต๋ Brad Delson กีตาร์ Rob Bourdon กลอง และ Dave Farrell เบส เราจะเห็นทั้ง 6 คนนี้อยู่กันเหนียวแน่นหนึบมานาน แม้จะมีเปลี่ยนแปลงบ้างนิดหน่อย แต่หลักๆ ก็ 6 ท่านนี้แหละ เริ่มต้นสร้างกระแสนูเมทัล ให้วัยรุ่นหัวเกรียนยุคนั้น ร้องเพลงดังลั่นทั่วบ้านทั่วเมือง ไม่ว่าจะเป็น In The End ที่ร้องได้แค่ วัน ติง ไอด้อนท์ โน วาย จากนั้นก็ดำน้ำกันกระจาย แต่ขอโทษเพลงนี้เล่นตามร้านเหล้าไทยได้นะครับผม ธรรมดาที่ไหน ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา Linkin Park ก็เป็นขวัญใจชาวร็อคมาโดยตลอด จนกระทั่งระยะหลัง จริงๆ ผมว่าช่วงที่มีการแยกทำโปรเจ็กต์ Fort Minor แหละ ที่ดูเหมือน ลิงกินผัก มักจะทำอะไร ขัดใจชาวร็อคนูเมทัล หัวโบราณอย่างผม และอีกหลายๆ ท่านอยู่เสมอ แม้ว่าเพลงดังในยุคหลังอย่าง What I’ve Done จะมีความร็อคอยู่บ้าง แต่สิ่งที่เห็นว่าเปลี่ยนไปเต็มๆ ก็คือซาวด์มากมายที่ใส่เข้ามาเรียกว่าล้นจนเสียงเครื่องดนตรีอย่างกลอง เบส กีตาร์เสียงแตกที่น่าจะเป็นสัญลักษณ์ของเพลงร็อค แทบไม่มีที่ยืนในสังคม ความขุ่นข้องหมองใจอันนี้ถูกเก็บกักไว้ ภายในใจของแฟนเพลงผมเชื่อว่าหลายๆ คนเลยนะ จนกระทั่งวงบอกว่าจะออกอัลบั้มใหม่ One More Light หรือแปลแบบไทยๆ ว่า ขอแสงเพิ่ม (55555555 จะบ้าเหรอ) ทำให้ถูกจับตามองเป็นพิเศษ โดยเฉพาะกลุ่มติดภาพ “นู” อย่างผมนี่แหละ เอาล่ะเมื่ออัลบั้มนี้อยู่ในมือก็ต้องซัดสักเล็กน้อย
ไม่ให้เสียเวลา ขี้เกียจพูดเรื่องอาร์ตเวิร์ค ไม่ถนัด (ขี้เกียจจัง) เปิดมาเพลงแรก Nobody Can Save Me……. เชี่ยอัลไลเนี่ย ทำไมมันป็อปอย่างนี้อะ ขึ้นมาเบาๆ แล้วเร่งหนักขึ้นช่วงหลัง กลองตียืนพื้น กีตาร์เสียงแตกนิดๆ เล่นเป็น Octave ไดนามิกดี พี่เชสเตอร์ร้องหล่อๆ ไม่แร๊พเลยโว้ย Good Goodbye อัลไลเนี่ย EDM นี่กรูฟังพวก David Guetta, Martin Garrix เหรอเนี่ย เพลงนี้มีแร๊พหน่อย Talking To Myself EDM หนักกว่าไอ้เพลงตะกี้อีก ซาวด์ องค์ประกอบใช่เลย ดีมีกีตาร์เสียงแตกๆ มาหน่อย (แบรดเล่นแอบๆ เยอะนะเหมือนกันไลน์ไฟฟ้า มีโปร่งด้วย) Battle Symphony ออกป็อปหน่อย พวก Source ซาวด์ EDM เต็มไปหมด เพลงนี้เพราะดี ไม่อยากด่า Invisible เพลงนี้ ไม่รู้ไมค์ ร้องเองหรือเปล่า ก็เพราะดี เจ้าแบรด แอบเล่นอีกแล้ว มีไลน์คลีนเพราะๆ ด้วยแหละ Heavy เฟดเฟ่ ยังกะบอยแบนด์ เมโลดี้ร้อง การร้อง นี่นึกว่าสายๆ One Direction ถัดมา Sorry For Now ซาวด์เท่นะเพลงนี้ กีตาร์มีเล่น Delay ซะด้วย ไม่รู้พี่ หัน ร้องเองหรือเปล่า แต่หลังๆ มีเชสเตอร์แน่นอน Halfway Right เพลงจังหวะโยกๆ เมโลดี้สวย One More Light เชร้ด นี่มันโพสต์ร็อคนี่หว่า เจ๋งนะ เป็นเพลงที่แปลกหูมากๆ ของวง กีตาร์เกาๆ ดีเลย์มีความเหงา Sharp Edges สุดท้าย มันก็จะ Ed Sheeran หน่อยๆ กีตาร์โปร่งปิ๊คกิ้งยกๆ จังหวะน่าโยก เหมาะกับการเปิดที่ทะเลมากๆ
เอาล่ะหมด 10 เพลงแล้ว ผมฟันธงนะ มีทางเลือก 2 ทาง ทางที่หนึ่ง ถ้าคุณรักและติดเสียงแบบ Hybrid Theory, Meteora โยนทิ้งเลยครับ ไม่มีอะไรที่คุณจะชอบได้เลยสักอย่างพูดตรงๆ เลิกฟังซะ ปล่อยเป็นอดีตไป กับสอง เปิดโลกแล้วตามวงให้ทัน ถ้าคุณทำได้อัลบั้มนี้จะเป็นอัลบั้มอิเล็กทรอนิกส์ ป็อป ร็อค ระดับมาสเตอร์พีซ ชุดนึงทีเดียว การเรียบเรียงเมโลดี้ ไดนามิก จังหวะจะโคนต่างๆ การเลือก Source เสียงประกอบต่างทั้งเสียง ปรบมือ ซาวด์ การเล่นที่ลงตัวของเบส กลอง ในจังหวะที่มีทั้งการโยน มีความสวิง แบบที่วงไม่เคยทำมาก่อน ทั้ง Rob และ Dave ใช้จังหวะได้น่าสนใจมาก ทั้งการลงน้ำหนัก ทั้งหยุด ทั้งไป การใช้ซาวด์กีตาร์ที่หลายคนอาจจะบอกว่า Brad นั่งตีคอร์ดเสียงแตกรับตังค์ ชุดนี้ไม่ใช่ ชุดนี้ไอเดียในการเลือกซาวด์ การเล่นโมดูเลชั่น หรือแม้แต่การเล่นกีตาร์โปร่ง มีค่อนข้างมาก แต่แอบคอยเสริมให้วง นี่คือวงดนตรีป็อปร็อค หน้าใหม่ ฝีมือดีของยุค 2017 ต้องคิดแบบนั้นเลยครับ ไม่ใช่วง Nu Metal อีกแล้ว นี่คือความเปลี่ยนแปลง ที่คุณจะต้องยอมรับ ความโดดเด่นของ Linkin Park ในอัลบั้มชุดนี้ การเป็นวงหน้าเก่าที่สามารถทำเพลงได้แบบไม่ตกยุค ส่วนตัวผมชอบแต่ต้องลบภาพเก่าๆ ไปเลยครับ
